| |
Sövtün Neğmelerin Deşti (Bülbül) | mden keçdi Bais oldun derd-azarıma bülbül Dağ başında duman durar gar gışlar Viranede mesken e |
| |
Söyle (Hüda nın AÅŸkına) | ¼da nın aÅŸkına ey bad-ı seher Götür arzuhalim didare söyle Benim sevdalı (. . . . . . . . . . .) |
| |
Söyle Derdimi | ya söyle derdimi |
| |
Söyle Gasid (Elesger - Zöhre) | >
(Zöhre) Gedib erz-i halın yara söyledim İncimesin menden canana dedi Zülm eliyle meni yada verir |
| |
Şöyle Hayran Eyle Beni | şkın gönlüm yağmaladı senden nice usanayım İlm-i hikmet okuyanlar aşktan feragattır bunlar Mansur oldu |
| |
Şöyle İkrarsız Puta | i gün olmaz sana |
| |
Söyle Nefsim Ne Olduğun Bilelim | im Gökten misin ru-yi zeminli misin Defterini ağyar isen dürelim Yer altında gezer keminli misin |
| |
Söyle Saba Yare Ne Sebep Ağlar | e hem kurban ola Gerek bugün hükm-i Süleyman ola Emrine bağlıyım ferman eylesin |
| |
Şöyle Zayıf Etti Çile-i AÅŸkın | žÃ¶yle zayıf etti çile-i aÅŸkın Gözlere görünmez oldu bu tenim Düştü iç iklime kule-i aÅŸkın Yık |
| |
Söylememek Harcısı | t diyeyim ey yar Hakikatin kafiri şer in evliyasıdır Biz talib-i ilmleriz aşk kitabın okuruz Çalap mü |