| |
Usandim | Çoktan Beri Terk-i Vatan Olmusam Diyar-I Gurbette Candan Usandim El Kahri Çekmekten Ömrüm Tükendi Göz |
| |
Usandım (Alem Bizar Oldu) | ş gayrı ne diyem Bizi söyleşirler halk-ı alem Bizi söyleşen dillerden usandım Kahpe rakip k |
| |
Usandım (Şu Dünyaya Geldim) | usandım Devran-ı alemde hep boş dolaştım En sonunda hiçbirşeye ulaştım Hayat ile hiç durmada |
| |
Usküdar’a Gider İken | ibime Kolalı Da Gömlek Ne Güzel Yaraşır.
İstanbul-Nuri Halil Poyraz-Muzaffer Sarısözen |
| |
Usta Bahçevandım (Edemedim) | e gidecek yol edemedim Sanardım Hak için çekiyor çile Mürşid-i kamil e götürdüm bile Bütün e |
| |
Ustadname (Aşıg Olub Terk-i Veten) | erekdi |
| |
Üstat Ne Sorarsın | stat ne sorarsın vasf-ı halimi Terketmişim vatanımı elimi Gözyaşıyla düzdüm sazın telini Ezelden |
| |
Üstünden (Gülgün Serendazın) | er ketan salar başına Oğrun bahar o yaşmağın üstünden Vardır şirin-şirin hoş ihtilatın Ne |
| |
Üstüne (Bad-ı Saba Eser) | > |
| |
Utanırım (Sallanarak Geçen Güzel) | gün sen bırak nazı Kör olsun düşmanın gözü Kıl sözümden keşf-i razı Sır demeğe utanırım |