| |
Sus AÄŸlama Benim Divane Gönlüm | ŸÄ± |
| |
Ta Ezelden Meyil Verdik | ğu iş bahane Yarın varılınca ulu divane Divanda suçunu soran Ali dir Kim getürdü muvafıkı cem |
| |
Taht Tavusunu Gördüm | m sürdüm El bağlayıp divan durdum Şahım Sultan Selim dir bu Geçip çeşme kenarında Ha |
| |
Takılıp Gelir | ¼llü aÅŸkınla peÅŸimden sıkılıp gelir Divani baÄŸlandı bulup eÅŸini Gönüller bir oldu sorma |
| |
Taliplere Uyarı | ada uçsun Ben arif isterim ikiye seçsin Ben aşık isterim serinden geçsin Yaptığına divan dursun gör |
| |
Tanimadigim Ten | R> Beni bu alemde divane gibi gezdiren sen degilmisin Geriye kalan yalnizca tanimadigim bu tendir |
| |
Tapan Ne Olsun | de Hakikat yolundan sapan ne olsun Divani olanın olanda yüzü Olmayan sözlerin manalı özü |
| |
Tapılmaz (Yazıg Aşıg) | yoh arvadda haya Ne adil divan bu yerde tapılmaz Çarh-ı felek meni saldı kemende Bunların oduna dà |
| |
Taşkın Doğanışık a | rce çocuk uyuttun Başında divane bülbüller uçsun Bilmedim feleğin sana kastını Çok üzdün dà |
| |
Taşlarım Seni | />Kudret taşlarıyla taşlarım seni Divani der yola girme hecesiz İnan bana gündüz olmaz gecesiz |