| |
Geldi (Arzusun Çektiğim) | bir yol visaline erince El bağlayıp divanına durunca Gül yüzlü yar cemalini görünce Bugün bana ima |
| |
Geldi Geçti Ömrüm Benim | nus Emre bu dünyada İki kişi kalır derler Meğer Hızır İlyas ola Ab-ı hayat içmiş gibi ** |
| |
Geldik (Ervah-ı Ezelden) | heste Eli bağlı saf-saf divana geldik (Müdami) Ervah-ı ezelde yaradılışda Bela deyüp |
| |
Geldik Konya ya | ¼zeni bozduk aÅŸkın makamını çaldık Konya ya Divani diyorki semai dönen Mevlana aÅŸkıdır Ko |
| |
Gelin (Gedirdim Yoldan Eyledi) | r kal yanımda Kaldı Hakkın divanında İntizar kalmaz canında İstediğin alar gelin |
| |
Gelin ArkadaÅŸlar Bir Sohbet Edek | ¼n fikir eyle ne var geride Bütün insan çıkar hak divanında Dil ÅŸahadet ister tez gerek olur |
| |
Gelin İle Kızın Atışması 2 | çekince Gören aşık divan olur lal olur Kız der ki ben sözümü tuttururum Bağ u bahçeme ti |
| |
Gelin Özümüze Sitem Edelim | hal olmaz Hakk ın divanına biz de gidelim Hak katında yalan söze yer olmaz Yine gerçeklerden açt |
| |
Gelin Sorun Ey Yarenler | bin feriştehler saf bağlayıp durıcağız Cebrail i anda gördüm ol ulu divanda idim Doksan bin kel |
| |
Gelir Gider | ederim güzel sevene Sevdiğin yitiren olur divane Çok ağlar gözünde yaş gelir gider Şifa ol |