| |
Öğretmenlik |
Ne kadar söylesem methi biter mi Dünyada iyilikler ona yeter mi Muzaffer Çağlayan baştan atar mı Arif |
| |
Oğul Destanı | un kıyısına Varmış düşmüş oğlancığım Kör ocaklı dayısına Aferim oğlum aferim Bir |
| |
Oğul Emek Ver Tarlaya | sanın yolu Oğul yolda izin olsun Bu Ferman Baba geziyor Derdin deftere yazıyor İş dedim oğul |
| |
Oklavıyam Pazıyam | ±naÂ
Şanlıurfa-Cemil Cankat-Muzaffer Sarısözen |
| |
Öksüz Bülbül | a Benim gibi öksüzün kim koşar feryadına Ezelden yanıyorum güzel senin oduna Benim bu yanan gönlüm |
| |
Oku Dostum Kitap Ne Güzel Yazar | §ek niyeti Revai ilm-i hal akıl feraset Elde ise iraden çekme kasavet Bir ahd ü vefa olur sabra kana |
| |
Oku Ey Çocuğum Yetiş Dünyaya | tanbul Türklere ne güzel kaldı Şah İsmail tahtı müzeye geldi Zaferi kazanıp çatanda gülsün Š|
| |
Okudular (Pir Sultan Abdal) | r>
Oğlunun adı Muhammet Şah Sanem den sana hürmet Ferman Baba diler rahmet Seni yanlış okudular |
| |
Okumak Gerek | >
Cehalet en büyük ölüm fermanı Secdeye sorulmaz derdin dermanı İlim irfan bulup okumak gerek Keremi |
| |
Ol Mahın Hüsnünde Hal-i Mükerrem | nü ey gülÂ’izarım Artar bülbül gibi feryad ü zarım Arzıhal sunmaÄŸa kalmaz kararım Kulunum demeÄ |