| |
Veren Alır Alan Verir | lır Çile çeken olgun olur Kedersizler dalgın olur Kir bulaşır salgın olur Geceye |
| |
Verin Mendilimi Yare Yusunlar | r>
Ver elini kömür gözlüm gidelim Şu cihanda bulan buldu eşini Çeşmeler yaptırdım altın oluklu | |
Verir (Yine Bahar Geldi) | ir |
| |
Vermediler (KoÅŸtum KoÅŸtum) | r |
| |
Versinler (Ayna Çaktım Yüzüne) | br>
Sana söylüyorum yar Kulak ver sen sözüme Versinler versinler Sevenleri sevdiğine versinler |
| |
Veten Yazıg (Solubdur) | ±ndan Ahı hezm eylemir bey – han kababın bu göden yazıg İlahi sordular bir gün yazıglar yazığın |
| |
Veysel Baba yı (Yolum Düştü) | >
Yolcu etti beni Hüyük’e geldim Aziyet’i bostan sularken buldum Popoç soğan yedim tıstımbıl oldum |
| |
Veysel in Gözü |
Sözünün üstüne söz bulamadım Görmenin ilmine ömrüm adadım Veysel ce gören bir göz bulamadım < |
| |
Veysel Karani | sin Yemen elinde Seni arzularım Veysel Karani Hakk ın yoluna doğru giderdin Şu dünyanın malını |
| |
Vicdan Bakkalında Hak Pazarında | alden bilenlerin birazı olsam Olsam halden anlasam Kulaklarda çınlasam Benden küçüklük olmaz Büy |