| |
Deşmeyin Derdimi Yaram Çok Derin | r>
(eğlen) Döndükçe pervane yanıyor özüm Bozuldu düzenim ötmüyor sazım Ah ettikçe yükseliyor a |
| |
Destan-ı Taştemur (Kalmadı Dünya) | ize kadar Kafdağı nı kaldıran Erliğini şol aleme bildiren Din yolunda nice kafir öldüren Hamza pehli |
| |
Devlet Kapısında İşim Yok Benim | benim |
| |
Devletli Hünkarın Aslan Veziri | >
Hamdolsun bu yana revan eyledi(2) Dağıttı aleme namı şöhreti(3) Gün gibi lütfunu ayan eyledi(4) | |
Devran Bizimdir | araya derildi Pir önünde ulu divan kuruldu Rakipler dergahtan öte sürüldü Şimden geri huri cihan bizi |
| |
Devretmedi Muradımca Zamane | unum intizar olalı yare Saye-veş ayakta kaldım ne çare Serv- i revanımdan ayırdın felek |
| |
Devşirdim Gülleri |
Kandilin şavkına kervanlar konar Adam sevdiğine böyle mi yanar Devşirdim gülleri dalda nem kaldı |
| |
Deydi (Gafil Bir Oh Atdın) | a yara deydi Pehlevan gezirdi meydan içinde Keçdi pehlevandan eyyara deydi Gece üzün teb i nazik ya |
| |
Deyirler (Arif Olan Bir Gülşenin) | n töger dumanlar Bir gözel usundan neçe cavanlar Behs saldıg namıs ara deyirler |
| |
Deyiver (Bir Güzel İnsanın) | sevdiği dostu deyiver Şadırvan üstünde asma gibiymiş Şiirleri deyiş koşma gibiymiş Harıl har |