| |
Eser Badı Saba Yel İstanbul da | gibi dil İstanbul da Bahçivanlar gül devşirir gül satar Alemi hoş olur cana can katar Güzel top |
| |
Eseri Gördüm (Ben Aglamam) | ni Hak'tan almis ünvanini Atmis, Osmanli sanini Samsun'da bir eri gördüm Matemin doyurmaz b |
| |
Eserin Söylenir | i Gönül kelamı isterdi Dön bak eserin söylenir Bahçıvan benin ustamdır Öğrendiğim sözle |
| |
Esinden Ayrilan Yarali Ördek | ur yavrusunu görür düsünde Pervaneler gibi ask atesinde Kerem yanar asli küle çevrilir |
| |
Eski Günler (Çayda Dem Yok) | ayda dem yok ekmek yavan Ele geçmez kuru soğan Açlıkla terbiye olduk Aç kalmasın şimdi doğan |
| |
Eşkıya Dişi Kitli | ağlıyor oğlum vay diye Vurduğun Mehmet in yavrusu Tufan Mustafa onbaşının karısı tuvan İki e |
| |
Esme Deli Rüzgar | i benden alma yine divane etme beni Dayanamam firtinali sevdalara Virane su yorgun gönlüm yalanlarla Unut |
| |
Esmer Bugün AÄŸlamış 2 | Ÿtü mapushanaya) On beÅŸ kızı kandırdım Bir ÅŸiÅŸe lavantaya loy Hele loy loy loy loy Kiba |
| |
Esmerim | irdin Bir sise lavantaya oy Hele loy loy loy kibar yarim esmerim oy Hele loy loy loy guzel yarim esmerim |
| |
Esnaf Destanı | m yayı Kirişim kırıldı pamuk atarken Kazaz oldum yakışmadı elime Sai oldum hırsız indi yo |