| |
Bilmem (Şo Geçen Ellerde) | iç halini sormadık El bağlayıp divanına durmadık Giyinmiş kuşanmış gözler görmedik Al mı yeşil |
| |
Bilmem Ki Melek Mi Huri Mi | asina yagan kar mi ola Elvan elvan döner eller kinadan Bir belgüzar aldim yavru sunadan Bu surette insan |
| |
Bilmem Neye Küstü Neye İncindi | yollara Gahi sırça olup kırıldı gönül Gahi pervanesiz tutuşup yanar Gahi şimşek gibi hav |
| |
Bilmezdi Özüm Gamzene Meftun | lmezdi iki çeşmim iki cuy-i revanmış Çağlar akar ağlar iki Ceyhun imişem ben Zanneyler idim kendimi |
| |
Bilmis Ol (Gönül Geçmez Senden) | bahani Yevmi mahserde de hakkin divani Olunca severim seni bilmis ol |
| |
Bilse Bir Divane İdrakinde | kaniyeti |
| |
Bin Bogalar Efsanesi I-II-III | ismis, yesermis, boy atmis kervansaraylari, Saraylari, tapinaklari, ulu sehirleri, türküleri, gelenekleri, görgü |
| |
Bin Canın İçinde Görsem Tanırım | öçer de vaz gelmem billah yar senden Divane eyledin şu ben fakiri Yar yoluna öleceğim ahiri Sa |
| |
Bin Dokuz Yüz Elli | paki pakine Hayran oldum elvanına ekine En başta çalışır motör makine Her tarafa cereyanın Cilav |
| |
Bin Dokuz Yüz Otuz Tarihi Sene | vurdu tığ birer birer On beşinde nevcivanlık var idi Yaşım yirmi beşte gülüzar idim Haktan bir |